Η Ελιά: ιστορία και αξία - RoviesOlives

Η Ελιά

Στην Σαντορίνη ανακαλύφθηκαν απολιθωμένα φύλλα ελιάς 50.000 ετών.



Στην Αρχαία Ελλάδα την Ελιά θεωρούσαν ιερό δέντρο. Ήταν αφιερωμένο στην Θεά Αθηνά, θεά της Σοφίας και των Εφαρμοσμένων Τεχνών.
 
Όλα τα μέρη του δέντρου και του καρπού της Ελιάς είναι χρήσιμα και απαραίτητα για τη διαβίωση του ανθρώπου. Τίποτα δεν πετιέται.                                                                           
Το ξύλο είναι εξαιρετικό καύσιμο αλλά κατάλληλο, με τα ωραιότατα "νερά" του, και για τη κατασκευή επίπλων και άλλων χρηστικών αντικειμένων.Ο καρπός είναι εξαιρετική τροφή, όπως και το ελαιόλαδο, που έχει  θεραπευτικές ιδιότητες και τις οποίες αναγνώριζε ο Ιπποκράτης όπως και σήμερα παγκοσμίως αναγνωρίζονται.
Το ελαιόλαδο χρησιμοποιείτο επίσης για φωτισμό και κατ' επέκταση σε πολλές λατρευτικές τελετουργίες, όπως ακόμα και σήμερα στη Βάπτιση.
Τα φύλλα είναι ζωοτροφή αλλά και θεραπευτικό βότανο.
Το στερεό υποπροϊόν από τα λιοτρίβια, ο "πυρήνας" αποτελεί και αυτό εξαιρετικό καύσιμο αλλά χρησιμοποιείται και στα πυρηνελαιουργεία, για την εξαγωγή του πυρηνέλαιου, κατώτερης ποιότητας λαδιού.  
Ακόμα και τα απόβλητα υγρά από την επεξεργασία των ελιών και του λαδιού, βρίσκουν αναγνώριση και χρησιμοποιούνται στη σύγχρονη φαρμακολογία.

Η Ελιά συνδυάζεται με όλες τις καλλιέργειες, αντέχει σε μεγάλες κλιματικές αποκλίσεις και καρποφορεί και σε φτωχά εδάφη. Θεωρείται αιωνόβιο. Ευδοκιμεί σε απόσταση έως 5.000χλμ από τη θάλασσα και προτιμά την ασπροπηλιά -αλκαλικά εδάφη.  

Στην περίοδο που η ελιά ξανθαίνει (Οκτώβριο-Νοέμβριο), περιέχει τον μεγαλύτερο αριθμό Ολεϊκών Οξέων, που φθάνουν περίπου τα 264. Μερικά από αυτά βρίσκονται σε στερεή μορφή και αποτελούν τις φυσικές μαργαρίνες οι οποίες και ευθύνονται για το θολό ελαιόλαδο, όταν αυτό παράγεται με τη μέθοδο της Ψυχρής Έκθλιψης. Με αυτή την μέθοδο, στους 30 βαθμούς Κελσίου, διατηρούνται όλα τα ευεργετικά και γευστικά συστατικά του ελαιολάδου. Μετά λίγο καιρό οι μαργαρίνες κατακάθονται και το ελαιόλαδο γίνεται διαυγές, επίσης συντελούν στη πήξη του ελαιολάδου όταν αυτό ψύχεται.

Όσον αφορά το ελαιόλαδο θα πρέπει να γνωρίζουν οι καταναλωτές μερικά βασικά πράγματα. Πρώτον ότι όσο πιο φρέσκο είναι τόσο καλύτερο. «Φρέσκο λάδι και παλιό κρασί». Και επίσης ότι διατηρείται πολύ καλά περίπου για 2 χρόνια σε χώρο σκοτεινό και δροσερό (κάτω από 18 βαθμούς Κελσίου), σε δοχείο ερμητικά κλεισμένο ώστε να αποφεύγεται η οξείδωσή του από τον αέρα.