Ροβιές - RoviesOlives

Οι Ροβιές είναι ένα παραθαλάσσιο χωριό στη Βόρεια Εύβοια προστατευμένο από τον βορειά από το πευκόφυτο βουνό Καβαλάρη (Ξηρόν Όρος) και από το όρος Τελέθριον με τις βελανιδιές. Ο ελαιώνας των Ροβιών εκτείνεται σε μια πεδιάδα, λίγο πιο βόρεια, από το χωριό. Σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ο πληθυσμός των Ροβιών ανέρχεται σε 1.155 κατοίκους.
Οι Ροβιές (αρχαία : Οροβίαι) αναφέρονται στον Θουκυδίδη Γ' βιβλίο, 6ο έτος (του Πελοπονησιακού Πολέμου), 1η παράγραφος.

ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ  Γ’ Βιβλίο, 6ο έτος,1η παράγραφος

« Τό θέρος πού ακολούθησε χαρακτηρίστηκε από σεισμούς πού δημιούργησαν παλιρροϊκά κύματα καί έπληξαν τήν πόλη τών Οροβιών τής Ευβοίας, τήν νήσο Αταλάντη απέναντι απ' τούς Οπουντίους Λοκρούς καί τήν Πεπάρηθο.»
http://img.pathfinder.gr//clubs/files/61405/47.html

αλλά και στον Στράβωνα αναφορικά με το ''Αψευδέστατο'' Μαντείο του Σελινούντιου Απόλλωνα (Στράβων- Γεωγραφικά, Βιβλίο 10, Κεφ.1, Παράγρ.3)

http://www.perseus.tufts.edu/hopper/text?doc=Perseus%3Atext%3A1999.01.0198%3Abook%3D10%3Achapter%3D1%3Asection%3D3

Το παρακείμενο στις Ροβιές αυτό μαντείο, ανακαλύφθηκε πρόσφατα στη τοποθεσία Ταξιάρχης, κοντά στη Μονή Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου.

Το όνομα Ροβιές αποδίδεται σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση του τόπου, στο μικρό πράσινο φασόλι Ρόβι που χρησίμευε ως ζωοτροφή, ενώ μελετητές το αποδίδουν στον μυθικό ονο-Κένταυρο Ορόβα.

Η περιοχή κατοικείτο αδιάλειπτα από την παλαιολιθική εποχή έως σήμερα, όπως καταγράφεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Χαλκίδας. Το 427 π.Χ. η περιοχή χτυπήθηκε από ένα παλιρροϊκό κύμα, στο οποίο αναφέρεται ο Θουκυδίδης (6ος χρόνος Πελοποννησιακού πολέμου, βιβλίο 3, κεφάλαιο 89). Η γή καλύφθηκε από το νερό και μέρος της βυθίστηκε ενώ οι κάτοικοι υποχώρησαν στα γύρω ορεινά.   
Οι Ροβιές απέκτησαν ιδιαίτερη σημασία κατά τους βυζαντινούς χρόνους και τις μετέπειτα περιόδους της Ενετοκρατίας και Φραγκοκρατίας. Ο μεσαιωνικός πύργος, που ακόμα στέκεται στο κέντρο του χωριού, μαρτυρεί αυτό το παρελθόν.
Αργότερα, το 1470 μ.Χ., όταν το νησί της Εύβοιας έπεσε στα χέρια των Οθωμανών Τούρκων, οι Ροβιές διατήρησαν τη στρατιωτική και διοικητική τους σημασία, δεδομένου ότι οι κατακτητές  όρισαν τις Ροβιές πρωτεύουσα της δημοτικής περιοχής (Nahiyie Roviez).  
Το 1832, οι Ροβιές και τα γύρω χωράφια πωλήθηκαν από τον Τούρκο ιδιοκτήτη, στον Απόστολο Δούμα και το 1836 η περιοχή συμπεριλήφθηκε στον νεοσύστατο δήμο Αιγαίων, με πρωτεύουσα την Λίμνη (αρχ. Ελύμνιον). Κι έτσι έμεινε μέχρι το 1912, όταν ο δήμος Αιγαίων καταργήθηκε και οι Ροβιές έγιναν ξεχωριστή κοινότητα μαζί με τους οικισμούς Καλαμούδι, Μαρούλι, Κούλουρος, Παλιοχώρι, Δαμιά, Δρυμώνα.
Το 1997 οι Ροβιές εντάχθηκαν στον ''Καποδιστριακό'' δήμο Ελυμνίων, που το 2010, με τη σειρά του, συμπεριλήφθηκε στον ευρύτερο ''Καλλικρατικό'' δήμο Μαντουδίου-Λίμνης-Αγ. Άννας.